பெண்ணே உன்னால் ஆகும் காவியம் !

ஆக்குவதும் அழிப்பதுவும் அவளேயன்றி யாருமில்லை 

பெண்ணில்லா வீடு என்றும் பாழபட்டதென்றோ செப்பி

பெண் இன்றி பெருமை இல்லை, கண் இன்றி காட்சியில்லை

உன் கண்ணீரை போல ஒரு ஆயுதமும் வேறில்லை 

அடக்கிடவும் அடங்கிடவும் அங்குசமாய்  இருப்பவளே!

*

கருவில் உயிர்த்த  நொடி முதலாய் மண்ணோடு மண்ணாய் 

மக்கிப்போகும் நாள் வரைக்கும்  தான் வாழ போராடும்  

சுமை தாங்கியானவளின்  மனக்காயங்கள் ஒன்றிரண்டா?

தன்னலமின்றி  உருகி வெளிச்சம் தரும்  மெழுகினைப்போல

தன்னை உருக்கிடுமவள் வலிகள் எண்ணுள்ளடங்கிடுமா?

*

தலைசுற்று, வாந்தி  முதல்  தனை வெறுக்கும் உணர்வுணர்ந்து  

யாருமுணரா வலி தாங்கி  தன் உதிரப்பாலை புகட்டி பத்திரமாய் 

பாதுகாத்து  பவித்திரமாய் பேணி டுமவள் வாழ்க்கையின் 

சோதனை  தான்  வேதனையா? வேதனைதான் சாதனையோ?

தையலவள் காயம் தனை தைத்து விட்டால்  அடங்கிடுமா?
*

ஆணென்றால்  உயரும் தட்டும் பெண்ணென்றால்  தாழ்வதுடன் 

கண்ணாய் நீ யிருந்தாலும் பெண்ணே  உன் பணி யிவைகள் 

சொல்லி விளையாடிடத்தான் விளையாடு பொருள் சட்டி பானை!

ஓர் வயதில் ஆரம்பிக்கும்  ஓர்மை தனை என்ன வென்பேன்?

ஆரம்பிக்கும் சேட்டைத்தனம் அடக்கியாளல் சரியோ?

*

மூவிரண்டு வயதானால் ஆரம்பிக்கும் ஆக்கினைகள்,

ஐயிரண்டு மாதம் சுமந்திடாமலே  சேயிரண்டுக்கவள்  

தாயாகும்  பாக்கியங்கள்,அன்னையாய் அரவணைத்து 

தந்தையாய் வழிகாட்டி அனைத்திலும் தலைமகளாய் 

தன்னையே சீர்ப்படுத்த ஏவிடுவர் நாள் தோறும்! 

*

நாலிரண்டு வயதினிலே அடுப்படியில் அடங்கிடுவாள்

அந்தி சந்தி  வேளையிலே அன்னமூட்டும் தாயாவாள்

அத்தனைக்கும் அவள் வேண்டும் சிந்தனைக்கு நேரமில்லை

வீடு கூட்டி பெருக்கி விளக்கேற்றி வைக்க வேண்டும் 

பெண்ணே உன் பணியிவைகள்  என்றும் சொல்வர்!

*

ஐயிரண்டு வயதினிலே கன்றாய் துள்ளி ஓடி விட்டால் 

காலிரண்டில் சலங்கையிட்டு  துள்ளல் அடக்கிடுவர்

அன்னையவள்  பூமியுந்தன் துள்ளல் தாங்கமாட்டாள் 

அடக்கமாயிரு பெண்ணே  என்றே சொல்லி குட்டிடுவர் 

தட்டுவதும் குட்டுவதும் கொடுக்குகளாய் அவள் மேலே! 

*

ஆறிரண்டு வயதானால்  நாலு சுவர் உந்தன் சொந்தம் 

வாயிற்படி வந்து விட்டால் அமிலமாய்  ஏச்சுப்பேச்சு

பூமிப்படி அதிராது அனன் நடை அவள் பயில அச்சம், மடம் 

நாணமெல்லாம்  இலவசமாய் இணைந்து விடும் 

இயைந்தால் என்று அறிந்தாலே அர்ச்சனைகள் தொடங்கி விடும
*

குனிந்த நடை தானே குமரி உனக்கழகெனச்சொல்லி 

முழுமை யடையாத அவள் உள்ளம் மூடி முடங்கும் 

தன்னைத்தொலைத்து தன் பெயர் மறந்து அமிழ்ந்தாலும் 

மாதந்தோறும் வலிகள் உயிர் வதை உணர வைத்தே 

நீயும் பெண்ணெனெவே சத்தமாய் கூச்சலிடும்! 

*

மங்கையவள் சிந்தனைகள் சிறகடித்து பறந்து  சென்றால் 

சிறகொடித்து  விறகாக்கி  சீர் கொட்டி சிறையாக்கி 

சித்திரம் போல் சிலையாக்கி சிந்தைதனை கொய்து 

சிலுவையிலும் அறைவர்! இதுவே நியதியுமென்பர்

சிக்கிச்சீரழித்திடுவார் சின்னவளே நீ என்பர்!

*

பத்திரண்டு  வயதானால் கற்பனைக்கோர்  கடிவாளம் 

கட்டி விட்டே ஓய்ந்திடுவர், தாய்மை அவள் சொத்தாகி 

மீண்டும் அவள் உயிர்ப்பாள்,மீளவும் பிறப்பாள், 

தாலி கட்டும் மணாளன் மனம் கவரும் மங்கையவள் 

அன்னையாகும் அவளன்பிலெ ன்றும் பேதமில்லை!

*

இத்தனைக்கும் அவள் வாழ்வில் பத்திரமாய் தான் இருப்பாள் 

வேடன் போல வந்திறங்கி  வேட்டை யாடும் மிருகங்களின் 

பாலியல் வக்கிரங்கள் பாவையவள் வாழ்வினிலே 

பாதாளம் செல்ல வைக்கும் பாடுகளை  தந்திடுமே!

பாலூட்டும்  நெஞ்சமதை பாழாக்கும் மாமனிதா!

*

காமுகனாய் ஆனதேனோ  குத்திக்குதறியதேனோ?

தாலாட்டும் தாயுந்தன் தாய்மை உணராதவனே! 

பெண்ணின்றி ஏதுமில்லை, அவளின்றி நீயுமில்லை 

அமிலத்தால் அவளுடலை உருக்குலைக்க நீ யார் சொல்?

அகமுணரா கொடூரம்  உன் தாகம் தீர்த்ததோ  மனிதா?

*

பட்டுபோல பட்டாம் பூச்சியை பிடித்து  நூல் கட்டி 

பறக்கச்சொன்னால் எது வரை தான் பறக்கும்? 

எப்படித்தான் துடிக்கும் பார்த்து மனம் ரசிப்பவனை 

தட்டிக்கேளா தாயவளே தண்டனைக்குரியவளென்று 

தனயனவன்  தவறுகளும்  தாயவளின் தலை மேலே! 

*

நாடாள பிறந்தானென போற்றி வளர்த்திடு தல் தப்பென்று 

நான் சொல்லேன்! ஆணுக்கொரு நீதி சொல்லிடுமுன் கேளீர்!

ஆணுமில்லை பெண்ணுமில்லை, ஒருவரின்றி எவருமில்லை 

ஆணும் பெண்ணும் விண்ணூக்கும் மண்ணுக்கும் செல்லுதல் 

சாத்தியமே சொல்லி வளர்ப்பீர்! வாதைகளை தவிர்ப்பீர்!

*

                                        படங்கள்  இணையத்தேடலில் கிடைத்தது