இதுவும் கடந்து போகும்

நம் வாழ்க்கையில்  நடக்கும் அனைத்தும் நம் நினைவில் நிலைப்பதில்லை. அதே நேரம்  நாம் எதை மறக்க நினைக்கின்றோமோ அவை தான் நம் நினைவில் சிலைபோல் நிலைத்து வலியைத்தரும். 

வலியைத்தரும் என்பதனால்  வலி தரும் நினைவுகளை வெறுக்கின்றோமா எனில் , இல்லை என தான் சொல்வோம். வெறுப்பவைகள் நம்முள் நுழைந்து வலி தருவதாய் இருக்காது.. வெறுப்பு பல நேரம் கசப்பை தருவதால் அவை நமக்குள் நிலைக்கும் வலியை தருவதும் இல்லை.  நாம் நேசிப்பவைகள் நேசிப்பவர்கள் நம்மை புரிந்திடாமல் போகும் போது இதுவும் கடந்து போகும் என சொல்தல் இலகுதான்.. !

ஆனால்..........?

இதுவும் கடந்து  போகும்

நிலையா இந்த உலகில் நிலைத்தவை தான் என்னே?
நிலைத்தவர்கள் தான் யாரோ?
கலையும் நினைவில் நிலையாய்,

நிலைத்து நிற்கும்
நினைவில் வலிகள் மட்டும் தானே
நிலையாய் என்றும் தொடரும்
நிலையா இவ்வுலகில் சிலையாய் நிலைத்தோரில்ல

கூறு போடும் நினைவாய் மாறும் மனித மனதில் மாறாதிருப்பதெல்லாம் தொடரும் வலிகள் தானோ?

பாதை எல்லாம் வாதை!
தெரிந்தே செல்லும் பேதை மனதை அடக்கியாள முடியா கோழை!
காதல் என்ற பெயரில் கந்தலாகும் அன்பு
காட்டும் அன்பு கூட காதலென சொல்லும்
தாகம் தீர்ந்த பின்னே  தூரமாகி போகும்!

தொலைந்த நினைவை தேடியலையும் மனது கலையும் விந்தை என்னே?
சிந்தை செயல்கள் எல்லாம் மந்தையாய் ஓரிடத்தில்
விந்தை செய்யும் நிலையை கடத்தல் என்ன கடிதோ?
கானல் நீர் தான் எல்லாம்!
பொய்யாய்ப்போகும் மெய்கள்

மெய்யை துடிக்க வைக்கும்!
போதும் இந்த வேசம்,
இதுவும் கடந்தே போகும்

எனது வரிகளோடு... இந்த பாடலையும் கேட்டு பாருங்கள். 

கண்ணீரை போலே 

வேறு நண்பன் இல்லை 

கற்றுக்கொள் துன்பம் போலே 

பாடம் இல்லை

உன் நெஞ்சின் சோகம் எல்லாம் 

கேட்டுக் கொள்ள 

உனக்கிங்கே உன்னை தவிர 

யாரும் இல்லை

பணம் ஒன்றே எப்போதும் 

வாழ்க்கை இல்லை 

புரிந்தாலே இதயத்தில் 

துயரம் இல்லை

கண்ணீரை போலே 

வேறு நண்பன் இல்லை 

கற்றுக்கொள் துன்பம் போலே 

பாடம் இல்லை

ஒரு அலை மீது போவோம் 

இலை போல தானே 

உலகில் மனிதன் வாழ்க்கை 

போகும் வரை போவோம் நாமே

அதில் அகங்காரம் என்ன? 

அதிகாரம் என்ன? 

அன்பின் வழியில் சென்றால் 

கரை சென்று சேர்வோம் நாமே

கவலை இன்றி உலகத்திலே 

மனிதன் யாரும் கிடையாது 

கவலை தாண்டி போவதானால் 

தாமரை பூக்கள் உடையாது

வாழ்க்கை என்னும் கண்ணீரை 

காயத்தோடு தொட்டு பார் 

காலமோட காயம் எல்லாம் 

மாயமாய் மறையும் பார்

கண்ணீரை போலே 

வேறு நண்பன் இல்லை 

கற்றுக்கொள் துன்பம் போலே 

பாடம் இல்லை

தாய் கருவோடு வாழ்ந்த 

அந்நாளில் தானே 

கவலை ஏதுமின்றி 

கடவுள் போல் வாழ்ந்தோம் நாமே

பின் காசோடு கொஞ்சம் 

கனவோடு கொஞ்சம் 

நம்மை நாமே இன்று 

தேடி தான் தொலைகின்றோமே

வழியில் நீயும் வளையாமல் 

மலையில் ஏற முடியாதே 

வலிகள் ஏதும் இல்லாமல் 

வாழ்க்கை இங்கே கிடையாதே

வாசல் தாண்டி போகாமல் 

வானம் கண்ணில் தெரியாதே 

காசும் பணமும் எப்போதும் 

கானல் நீரை மறைந்திடுமே

கண்ணீரை போலே 

வேறு நண்பன் இல்லை 

கற்றுக்கொள் துன்பம் போலே 

பாடம் இல்லை

உன் நெஞ்சின் சோகம் எல்லாம் 

கேட்டுக் கொள்ள 

உனக்கிங்கே உன்னை தவிர 

யாரும் இல்லை

பணம் ஒன்றே எப்போதும் 

வாழ்க்கை இல்லை 

புரிந்தாலே இதயத்தில் 

துயரம் இல்லை ...

உங்கள் கருத்தினை பகிர்ந்தால் மகிழ்வேன்.